Μαμά μπαμπά σας μιλάω με ακούτε;

Όταν νοιώθουν ελεύθερα να εκφραστούν με το δικό τους χαρισματικό και μοναδικό τρόπο είναι χαρούμενα, γεμάτα ζωντάνια. Τους αξίζει να νοιώθουν την πολυτιμότητα τους και την σημαντικότητα τους κάθε λεπτό. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν οι γονείς είναι να τα ακούν.

Τι σημαίνει αυτό;

Όλα τα παιδιά έχουν την τάση να επικοινωνούν μέσω της συμπεριφοράς τους και όχι μέσω του λόγου. Πολλές φορές άλλα λένε άλλα κάνουνε, άλλες φορές μπορεί να κάνουν μορφασμούς ή χειρονομίες και παράλληλα να σωπαίνουν. Κάποιες άλλες φορές μπορεί να σωπαίνουν για αρκετή ώρα και να προκαλούν εκνευρισμό στον γονέα.

Οι γονείς χρειάζεται να ακούν τα παιδιά τους με προσοχή, να ακούν αυτό που λένε και αυτό που δεν λένε. Να ακούν δίχως να κρίνουν, ενθαρρύνοντας το παιδί να εκφραστεί με όλο του το είναι. Να παρατηρούν την συμπεριφορά του, να επικοινωνούν με ειλικρίνεια και αμεσότητα μαζί του εκφράζοντας με ενεργό τρόπο την αγάπη τους προς αυτά. Αυτή είναι και η μοναδική αποστολή ενός γονέα που πραγματικά μεριμνά για τα παιδιά του.

Πως γίνεται αυτό;

Δεν υπάρχει κάποια μυστική συνταγή για την επίτευξη της  επικοινωνίας παρά μόνο η διάθεση για κατανόηση, η μη κριτική και η ευχέρεια στην συναισθηματική έκφραση. Ούτε εύκολο ούτε δύσκολο είναι αυτό, εξάσκηση και εκπαίδευση χρειάζεται μόνο! Εκτός από τα παραπάνω ο γονέας για να μπορέσει να εμπλουτίσει την αυτοεκτίμηση του παιδιού του είναι απαραίτητο να έχει καλλιεργήσει μέσα του την ιδέα ότι « εγώ και το παιδί είμαστε ισότιμοι».  Η αναγνώριση και η εκτίμηση των θετικών πτυχών του παιδιού  από τον γονέα σε συνδυασμό με τα εύπλαστα όρια δημιουργείται ένας βατήρας εκτόξευσης για το παιδί.
Τέλος απαραίτητο συστατικό για την επιτυχής σύνδεση του γονέα με το παιδί είναι να μπορεί να συνδεθεί με την χαρά, τον ενθουσιασμό, την φαντασία, να εμπνευστεί και να παίξει μαζί του απενεχοποιημένα. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί λαμβάνει ενεργά το ενδιαφέρον του γονέα.

Τα συμπτώματα της μη επικοινωνίας

Η δυσκολία του γονέα να επικοινωνήσει ουσιαστικά με το παιδί είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη. Την δυσκολία του γονέα την εκφράζει το παιδί με κάποια δυσλειτουργική συμπεριφορά όπως σχολική άρνηση, απομόνωση, επιθετική συμπεριφορά, bulling στο σχολικό περιβάλλον, άρνηση για συμμετοχή σε οικογενειακές δραστηριότητες, ζηλότυπες συμπεριφορές. Σε αυτήν την περίπτωση ο γονέας χρειάζεται να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό για την επίλυση της δυσκολίας.

Ο στόχος της σχέσης γονέα-παιδί

Το πολυτιμότερο δώρο που μπορεί να δώσει ένας γονέας στο παιδί του είναι η ενεργή αφοσίωσή του για την νοητική και ψυχική ανάπτυξή του.