7 πράγματα που δεν γνώριζες για την επιλόχειο κατάθλιψη

Όλες έχουμε μια φίλη που έχει περάσει και ίσως και εμείς έχουμε περάσει κάποιες φάσεις της. Δεν είναι ούτε μια απλή ιδιοτροπία, ούτε ένα καπρίτσιο των νέων μαμάδων. Αντιθέτως αποτελεί ένα πολύ σοβαρό φαινόμενο που εμφανίζεται σε μεγάλη συχνότητα στις νέες μαμάδες.

Τι είναι λοιπόν η επιλόχειος κατάθλιψη;

Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι ένα είδος κλινικής κατάθλιψης, το οποίο προκαλείται κατά κύριο λόγω στις γυναίκες από τη γέννηση ενός παιδιού. Μπορεί να εμφανιστεί σε διάστημα από 24 ώρες έως και 6 μήνες μετά τη γέννα.

Τα 7 βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για την επιλόχειο κατάθλιψη είναι:

1. Στατιστικά 1 στις 10 μητέρες μπορούν να υποστούν επιλόχειο κατάθλιψη.

2. Τα αίτια μπορούν να ποικίλουν με επικρατέστερο την αλλαγή στα επίπεδα των ορμονών που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

3. Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι: κακή διάθεση, συχνά κλάματα, έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που κάποτε έφερναν ευχαρίστηση, μείωση βάρους, ατονία, άγχος, έλλειψη ερωτικού ενδιαφέροντος και σωματικά συμπτώματα όπως, πονοκέφαλοι, πόνοι στο στήθος, ταχυπαλμίες.

4. Οι μητέρες που πάσχουν από επιλόχειο κατάθλιψη δεν προξενούν σκόπιμα κακό στα παιδιά τους και στις ίδιες.

5. Οι γυναίκες που μπορεί να εμφανίσουν επιλόχειο κατάθλιψη είναι εκείνες με συνηθέστερα χαρακτηριστικά όπως: προηγούμενη επιλόχειο κατάθλιψη, κατάθλιψη η οποία δεν συνδέεται όμως με την εγκυμοσύνη, υπερκόπωση, έλλειψη ύπνου και ορμονικές διαταραχές, σοβαρά οικογενειακά προβλήματα, ανύπαντρες μητέρες, χαμηλή αυτοεκτίμηση.

6. Σημαντικό ρόλο παίζει ο σύζυγος ο οποίος πρέπει: να προσαρμόσει και το δικό του πρόγραμμα στη νέα πραγματικότητα, να δείξει κατανόηση και περισσότερο ενδιαφέρον για τη σύζυγό του, να ζητήσει τη γνώμη ενός ειδικού και τέλος να βλέπει και αντιμετωπίζει τη σύζυγό του σαν σύντροφο και φίλη και όχι μόνο σαν μητέρα του παιδιού του.

7. Για να μπορέσει μια γυναίκα να αντιμετωπίσει και ενδεχομένως να "προλάβει" την επιλόχειο κατάθλιψη πρέπει: να ενημερωθεί για το τί είναι, να δώσει χρόνο στον εαυτό της να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, να μην είναι αυστηρή με τον εαυτό της, να συζητάει ό,τι την απασχολεί με το σύζυγό της, να μιλήσει με το γιατρό της ο οποίο μπορεί να την παραπέμψει σε έναν ειδικό ψυχολόγο.