Όταν οι άλλοι σε κάνουν να νιώθεις κακή μαμά

Έχεις ξυπνήσει από τα χαράματα, έχεις καθαρίσει, έχεις φτιάξει πρωινό, έχεις ετοιμάσει τα παιδιά και φεύγεις για τη δουλειά ήδη κουρασμένη. Γεμίζεις με άγχος, με νεύρα και ακόμα περισσότερη κούραση. Κι όταν επιστρέφεις στο σπίτι αντί να ξεκουραστείς έχεις να καθαρίσεις, να κάνεις μπάνιο τα παιδιά και να μαγειρέψεις. Αν κάποια στιγμή γυρίσει η μαμά σου ή η πεθερά σου που κρατάει τα παιδιά και σου πει «Μήπως είσαι λίγο υπερβολική με την καθαριότητα;» ή «Είσαι υπερπροστατευτική» είσαι έτοιμη να εκραγείς λες κι οι ορμόνες της εγκυμοσύνης δεν σε άφησαν ποτέ. Έχεις δίκιο! Με ποιο δικαίωμα σε κρίνει κάποιος;

Και δεν είναι μόνο κάποιος στενός συγγενής που μπορεί να ασκήσει κριτική για το πώς είσαι σαν μαμά. Είναι και η φίλη σου, η συνάδελφός σου, η παιδίατρος, ακόμα και κάποια άσχετη που συναντάς στην παιδική χαρά ή στον φούρνο. Φαίνεται πως όλοι πιστεύουν ότι έχουν δικαίωμα να σου πουν πως θα έπρεπε να μεγαλώνεις το παιδί σου.

Η δουλειά της μαμάς είναι να αγαπάει και να φροντίζει το παιδί της όσο καλύτερα μπορεί και όλη αυτή η προσπάθεια θα φέρει και λάθη. Λογικό είναι. Γιατί όμως υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι πρέπει να στα επισημάνουν; Και γιατί υπάρχουν και κάποιοι που –ενώ δεν έχεις κάνει κάποιο λάθος- θέλουν να σου πουν ότι ο «τρόπος» σου δεν είναι σωστός; «Τόσο αργά το βάζεις για ύπνο;», «σταμάτησες τον θηλασμό τόσο νωρίς;», «γιατί την βάζεις τιμωρία;».

Κάθε μαμά ακούει συμβουλές, ρωτάει την παιδίατρο, εμπιστεύεται το ένστικτό της, διαβάζει βιβλία για την ανατροφή των παιδιών και ψάχνει άρθρα στο Internet. Κάθε μαμά κάνει ό,τι μπορεί για να βρει λύσεις στα προβλήματα που προκύπτουν και για να κάνει το καλύτερο. Και σε όλη αυτή την υπερπροσπάθεια που κάνει, νιώθει τύψεις. Γιατί ο πιο αυστηρός κριτής της είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Δεν χρειάζεται κι άλλους.

Μπορεί οι «κριτές» να το κάνουν καλοπροαίρετα, μπορεί να το κάνουν χωρίς να σκεφτούν ότι μοιράζουν τύψεις και μπορεί να το κάνουν και κακοπροαίρετα (κάποιους μπορείς να τους πεις και bullies). Δεν έχει σημασία. Αυτό το mommy-shaming (που συχνά προέρχεται από γυναίκες) μπορεί να σε κάνει να κλαις ένα ολόκληρο βράδυ, να σε κάνει να αμφισβητήσεις τον εαυτό σου και όλα όσα κάνεις για το παιδί σου. Όμως υπάρχει τρόπος να μην το αφήσεις να σε επηρεάζει.

Υπάρχει μια μαγική στιγμή κάθε μέρα που επιβεβαιώνει όλη την καλή δουλειά που κάνεις. Είναι η στιγμή που θα σε κοιτάξει το παιδί σου, θα σε αγκαλιάσει, θα σε φιλήσει και –λες και έχετε κάποια μυστική συμφωνία- θα σου χαμογελάσει και θα σε κοιτάξει στα μάτια. Είναι σαν να σου λέει «μαμά σε αγαπώ, σε ευχαριστώ για όσα κάνεις, είσαι η καλύτερη». Και τότε θα το πιστέψεις.

Είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου!