Ο 3ος μήνας της ζωής μου ή αλλιώς ο μήνας που κοινωνικοποιούμαι!

Λοιπόν αφού έχω φθάσει ως εδώ οι ειδικοί λένε ότι στον 3ο μήνα της ζωής μου πλέον μπορώ να αναπτύξω τις λεγόμενες ψυχοκινητικές μου ικανότητες και γενικότερα να κοινωνικοποιούμαι προς πάσα κατεύθυνση. Τι εννοώ;

Πρώτον μπορώ να συντονίζω τις κινήσεις μου και αυτό θα το καταλάβεις από τα χέρια μου πρώτα, αφού οι ασύμμετρες κινήσεις που έκανα τώρα πια είναι καλά συγχρονισμένες. Μπορώ πλέον να φέρω μπροστά μου την κουδουνίστρα μου να την περιεργαστώ και λίγο αργότερα θα με δεις να χρησιμοποιώ και τα δυο μου χέρια ταυτόχρονα κάνοντας λίγο πιο περίπλοκες δραστηριότητες.

Στη συνέχεια μην τρομάξεις αν με δεις να γεύομαι ό,τι κρατάω. Είναι απόλύτως φυσιολογικό μιας και στον 3ο μήνα της ζωής μου θα τα βάζω όλα στο στόμα μου. Για να σε βοηθήσω λοιπόν θα πρέπει να ξέρεις ότι όσο και αν αποστειρώνεις την πιπίλα μου δεν έχει και τόσο νόημα. Α, το βασικότερο όλον είναι ότι για να κάνω τα παραπάνω σημαίνει ότι και το κεφαλάκι μου πλέον στηρίζεται και στέκεται όρθιο.



Επιπλέον δεν χρειάζεται πια για να μου μιλάς να είσαι μπροστά μου και δίπλα μου για να σε βλέπω. Αντιλαμβάνομαι τη φωνή σου από μακριά. Μου αρέσει να ξέρεις να ακούω όμορφα λογάκια. Μπορώ να σε αναγνωρίσω ακόμη και σε μια φωτογραφία, γιατί μόλις σε δω θα χαμογελάσω, ενώ όταν μου φτιάχνεις το γεύμα μου και είμαι κάπου εκεί γύρω να ξέρεις θα αντιδρώ ανοιγοκλείνοντας τα χείλη μου ή φωναζοντας χαρούμενα.

Τώρα ακόμα μπορούμε και να μιλάμε, να κάνουμε κανονική κουβέντα ή τέλος πάντων "κουβέντα" . Εσύ μιλάς με λόγια και εγώ αντιδρώ σε αυτά που μου λες με φωνούλες, κραυγές, ήχους χαράς και απορίας (βλ. "αγκού"). Χαίρομαι όταν με φροντίζεις, μου κάνεις μπάνιο, μασάζ, με παίρνεις αγκαλιά και εγώ στο δείχνω με τον τρόπο μου.

Γενικά έχω αρχίσει να γίνομαι ένα κοινωνικό πλάσμα από εδώ και πέρα και δεν βλέπω την ώρα να αρχίσουμε να τα λέμε με κανονικές κουβέντες και λόγια!