Η ζέβρα του βασιλιά
Ξόδεψε τεράστια ποσά και ζήτησε από τους υπηρέτες του να προετοιμάσουν για αυτό το σημαντικό γεγονός τα πιο υπέροχα και δυσεύρετα εδέσματα. Την μεγάλη μέρα, πλούσιοι άρχοντες, διπλωμάτες και απεσταλμένοι από όλες τις χώρες της γης κατέφθασαν στο παλάτι του βασιλιά, φέρνοντάς του λογής λογής πανέμορφα δώρα. Ένα όμως από αυτά ξεχώριζε: επρόκειτο για ένα ζώο πολύ παράξενο, το οποίο έμοιαζε πολύ με άλογο αλλά στο τρίχωμά του ήταν ευδιάκριτες ασπρόμαυρες ρίγες που το ξεχώριζαν από οποιοδήποτε άλλο ζώο.
"Και αυτό είναι το δώρο σας από τον άρχοντα του μακρινού Κονγκό", είπε ο απεσταλμένος που το παρέδωσε στον βασιλιά. "Στην χώρα μου το ζώο αυτό υπάρχει σε αφθονία και ονομάζεται ζέβρα".
Ο βασιλιάς ταράχτηκε με αυτό το απρόσμενο δώρο, αφού δεν είχε ξαναδεί ποτέ στην ζωή του ζέβρα. Οι σύμβουλοι του του πρότειναν να το επιστρέψει πίσω στο Κονγκό, αφού σίγουρα η παράξενη εμφάνισή του θα προκαλούσε γέλια και αναστάτωση στους υπηκόους. Ο ιπποκόμος όμως, ο οποίος ενθουσιάστηκε από αυτό το εξωτικό ζώο, πρότεινε να το φυλάξουν ώστε να το χρησιμοποιήσουν στις βασιλικές ιπποδρομίες. Έπεισε τον βασιλιά να το οδηγήσει στον στάβλο, όπου το έβαλε μαζί με άλογα άσπρα, καφετιά και μαύρα. Αυτό όμως, έτσι ασπρόμαυρες που ήταν οι ρίγες στο τρίχωμά του, ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα.
Μετά από λίγες μέρες όμως ο βασιλιάς επισκέφτηκε τον στάβλο για να επιβλέψει τα άλογα που λάμβαναν μέρος στις ιπποδρομίες. Εκεί αντίκρυσε την ζέβρα, και πείστηκε ότι όντως ήταν ένα θέαμα αλλοπρόσαλλο ανάμεσα στα άλογα και σίγουρα αν κανείς την έβλεπε θα ξεσπούσε σε γέλια. Επιπλέον τα άλογά του είχαν μεγάλη φήμη για την γρηγοράδα τους στον βασιλικό ιππόδρομο, τον οποίο παρακολουθούσαν τακτικά όλοι οι υπήκοοι.
Τότε ρώτησε τον ιπποκόμο αν η ζέβρα είναι πιο γρήγορη από το άλογο, και αν η πλάτη της είναι αρκετά δυνατή ώστε να μπορεί να ανέβει άνθρωπος πάνω. "Όχι, και στα δυο, βασιλιά μου", απάντησε ο ιπποκόμος. "Τότε τι μας χρησιμεύει αυτό το περίεργο ζώο;", ρώτησε ο βασιλιάς, και ζήτησε από τον ιπποκόμο να το διώξει από τον στάβλο.
Ο ιπποκόμος πάλι, ο οποίος είχε παρατηρήσει τα ιδιαίτερα χαρίσματα αυτού του ζώου, συμφώνησε με τον βασιλιά αφού δεν είχε άλλη επιλογή, αλλά σκέφτηκε ένα πονηρό τέχνασμα για να αποδείξει την αξία της ζέβρας: την προηγούμενη μέρα πριν την ιπποδρομία πήρε άσπρη μπογιά και έβαψε μια-μια τις ρίγες της ζέβρας. Έπειτα την τάισε και την προετοίμασε για τον αυριανό αγώνα.
Την μέρα της ιπποδρομίας, τοποθέτησε τα άλογα ένα-ένα στην αρχή της κούρσας, μαζί και την ζέβρα, η οποία ήταν βαμμένη κάτασπρη. Οι χωρικοί γέμισαν τις εξέδρες του ιππόδρομου. Μετά από λίγο κατέφθασε και ο βασιλιάς με την βασιλική ακολουθία. Κανένας δεν μπορούσε να υποψιαστεί ότι ανάμεσα στα άλογα βρισκόταν και μια ζέβρα, την οποία δεν πρόδιδε παρά μόνο το μικρότερό της μέγεθος.
Μόλις ακούστηκε η τρομπέτα της εκκίνησης, τα άλογα άρχισαν να τρέχουν σαν μανιασμένα, διατηρώντας το καθένα την πορεία του. Η βαμμένη ζέβρα, παρ' ότι πιο αργή, άρχισε να τρέχει ανάμεσά τους, αλλάζοντας πορεία από γραμμή σε γραμμή και προσπερνώντας τα άλλα άλογα που κρατούσαν σταθερή την δική τους πορεία, καθ' ότι οι οπλές των ποδιών της ήταν πιο καλοσχηματισμένες από αυτές των αλόγων. Και έτσι βρέθηκε να φτάνει στην γραμμή του τερματισμού πρώτη, μπροστά από όλα τα άλογα. Και πραγματικά ήταν ένα απρόσμενο θέαμα για τους χωρικούς, ένα "άλογο" που πήγαινε με "ζιγκ-ζαγκ" προσπερνώντας ο,τι έβρισκε μπροστά του.
Ο βασιλιάς εντυπωσιάστηκε πολύ με το αποτέλεσμα, και ρώτησε να μάθει ποιος του είχε κάνει δώρο το συγκεκριμένο άλογο. "Ο άρχοντας του Κονγκό, βασιλιά μου", του απάντησε ο ιπποκόμος. Δεν πρόλαβε καλά καλά να ολοκληρώσει τη φράση και άρχισαν να πέφτουν σταγόνες βροχής από ένα σύννεφο που βρέθηκε πάνω από τον ιππόδρομο, οι οποίες ξέπλυναν την άσπρη μπογιά και αποκάλυψαν τις ασπρόμαυρες ρίγες της ζέβρας.
Η ζέβρα από εκείνη τη μέρα απέκτησε τον δικό της χώρο στον στάβλο, ξεχωριστά από τα άλογα, επίσημα πλέον και με εντολή του ίδιου του βασιλιά, ο οποίος όχι μόνο δεν τιμώρησε τον ιπποκόμο αλλά τον αντάμειψε για την εξυπνάδα του.
