Το εργατικό μυρμήγκι

Ένα μυρμήγκι κάποτε ήταν τόσο δυνατό και εργατικό που μπορούσε να ξεπεράσει σε εργατικότητα όλα τα άλλα μυρμήγκια στην φωλιά. Κάθε μέρα που περνούσε, καθώς ξεκινούσαν όλα μαζί σε σειρά για να κουβαλήσουν πίσω ψίχουλα, το συγκεκριμένο μυρμήγκι έπιανε δουλειά πάντα πρώτο και πάντα μπροστά στην γραμμή, και σταματούσε τελευταίο. Αλλά αυτό που το στενοχωρούσε είναι ότι τα άλλα μυρμήγκια πήγαιναν αργά και καθυστερούσαν, με αποτέλεσμα να μην φαίνεται η δουλειά του. Είτε δούλευε λίγο είτε πολύ δεν είχε και πολύ σημασία, αφού η δουλειά πήγαινε πίσω από τα άλλα μυρμήγκια, τα οποία θεωρούσε τεμπέλικα.

Έτσι μια μέρα αποφάσισε να τα αφήσει για να εργαστεί μόνο του, φτιάχνοντας την δική του φωλιά. Δούλεψε σκληρά μέρα-νύχτα, κουβαλόντας κομματάκια ξύλου, πέτρας και άλλων οικοδομικών υλικών, με στόχο να τα ενώσει και να φτιάξει την δική του φωλιά. Αυτή τη φορά είχε την ελευθερία να κινηθεί όπως ήθελε: καθόριζε αυτό πότε θα έπιανε δουλειά και πότε θα σταματούσε, πόσες ώρες θα δούλευε και με τι ρυθμό. Και φυσικά η αμοιβή που το περίμενε θα ήταν αποτέλεσμα του πόσο σκληρά θα δούλευε το ίδιο.

Oι μέρες περνούσαν, το ίδιο και οι νύχτες. Το μυρμήγκι δούλευε σκληρά, χωρίς σταματημό, και είχε κουραστεί τόσο που σκεφτόταν να τα παρατήσει, αλλά είχε ρίξει μόνο του τόση δουλειά που πλέον θα ήταν κρίμα. Από την μια αναπολούσε τις μέρες που δούλευε με τα άλλα μυρμήγκια, από την άλλη αγαπούσε τόσο πολύ αυτό που έκανε που δεν ήθελε να σταματήσει με τίποτα. Το αποτέλεσμα όμως το αντάμειψε: έφτιαξε μια πανέμορφη φωλιά, η οποία ήταν αντάξια του κόπου του. Σε αυτήν έβαλε ξύλινους καναπέδες και πανέμορφα σκαλισμένα έπιπλα, κρεβάτια και κάδρα. Τοποθέτησε μάλιστα στην αποθήκη της φωλιάς τόσα ψίχουλα που αντιστοιχούσαν σε ένα ολόκληρο καρβέλι ψωμί, αλλά δεν σκέφτηκε ούτε προς στιγμήν να φωνάξει τα άλλα μυρμήγκια να χαρούν μαζί.

Τότε όμως βρήκε την φωλιά του ένας μυρμηγκοφάγος, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από αυτήν, αλλά απόρησε, αφού είδε ελάχιστες πατημασίες στο έδαφος. Παρ’ όλα αυτά, έχωσε την μουσούδα του στη φωλιά και έκανε να ρουφήξει όσα περισσότερα μπορούσε. Ρούφηξε όλα τα έπιπλα και τα κάδρα από τους τοίχους, μέχρι που η μουσούδα του άρχισε να ρουφάει τα ψίχουλα και μπούκωσε.

Το μυρμήγκι τρόμαξε τόσο που το έπιασε απόγνωση, αφού στη φωλιά ήταν ολομόναχο. Μη μπορώντας να κάνει κάτι άλλο έκανε υπομονή, ώσπου ξαφνικά ο μυρμηγκοφάγος φτερνίστηκε μέσα στη φωλιά, βγάζοντας όλα τα έπιπλα και τα ψίχουλα και σηκώνοντας σκόνη. Έπειτα τράβηξε την μουσούδα του απότομα. Το μυρμήγκι βγήκε παραξενεμένο από την φωλιά και αντίκρυσε ένα απρόσμενο θέαμα: τον μυρμηγκοφάγο τον είχε καβαλήσει ένα ολόκληρο στράτευμα από μυρμήγκια, οι παλιοί του συνεργάτες από την προηγούμενη φωλιά, τα οποία τον γαργαλούσαν με μανία, αναγκάζοντάς τον να κυληστεί στο έδαφος. Όταν κάποια στιγμή αυτός δεν άντεξε άλλο, το έβαλε στα πόδια, αφήνοντας τη φωλιά ήσυχη.

Τις επόμενες ημέρες το μυρμήγκι καλωσόρισε τους παλιούς του φίλους στην καινούρια του φωλιά, την οποία επισκεύασαν όλοι μαζί. Έπειτα έστησαν ένα τεράστιο γλέντι για να γιορτάσουν. Όσο για τον μυρμηγκοφάγο – φήμες λένε πως ερωτεύτηκε και αποφάσισε να μην ξαναχώσει την μουσούδα του σε φωλιά μυρμηγκιών.

Πηγή: feggaroskoni.gr